Energiek leven, anders kijken naar vermoeidheid bij chronische aandoeningen door Lottie van Starkenburg
Ik greep naar dit handzame boek (104 pagina’s) toen ik er na een buikwandbreuk nogal doorheen zat. De naam van de auteur, een gepromoveerd sterrenkundige en moeder van twee kinderen, boezemde mij vertrouwen in, omdat ze zich jarenlang heeft ingezet voor Hypo Maar Niet Happy.
De inleiding is al meteen heel herkenbaar. Van Starkenburg schrijft: dat ze 25 jaar keer op keer moe is geweest door verschillende chronische en tijdelijke aandoeningen. ‘Het woord “moe” deed geen recht aan wat ik voelde en aan de impact op mijn bestaan”, vertelt ze. “Bovendien zei ik steeds hetzelfde, maar voelde ik steeds iets anders. Wat zich ook herhaalde was de desinteresse van artsen in mijn vermoeidheid.’
Toen ze in 2017 weer onderuit ging, besefte Van Starkenburg dat ze zichzelf eigenlijk heel goed aan het helpen was. Ze had een energiemodel, zonder zich dat bewust te zijn. Stukje bij beetje, door ervaringen met anderen uit te wisselen, kreeg dat model concreet vorm. Nu deelt ze het met de lezer.
Voor mensen met een chronische aandoening is vermoeidheid een probleem dat veelal de grootste impact op hun leven heeft. Maar voor veel zorgverleners is vermoeidheid een lastige klacht: vaag, moeilijk te diagnosticeren, lastig te bestrijden, zonder aantoonbare oorzaak. therapieën blijken matig tot slecht te werken.